اسکای دایوینگ چیست

شاید شما تاکنون یک پرش اسکای دایوینگ را از نزدیک ندیده باشید. اما حتما در تلویزیون تصاویر چتربازانی که از هواپیما به پایین می پرند و به صورت تکی یا گروهی به انجام حرکات نمایشی می پردازند و با نزدیک شدن به زمین چتر خود را باز می کنند را دیده اید.
به این ورزش پر هیجان “چتر بازی سقوط آزاد” یا “اسکای دایوینگ” می گویند.

این ورزش در دنیا طرفداران بسیار زیادی دارد و با فراهم شدن امکانات و زیر ساخت لازم در ایران نیز در سال‌های اخیر امکان‌پذیر شده و طرفداران زیادی در بین آقایان و بانوان ماجراجو پیدا کرده است.
با توجه به حساسیت  فوق العاده و شرایط خاص ورزش اسکای دایوینگ، لوازم و ابزار هایی که در این رشته مورد استفاده قرار می گیرند از بالاترین کیفیت ممکن و بهترین استاندارد های جهانی برخوردار می باشد. به همین علت اسکای دایوینگ به یکی از ایمن ترین و کم خطر ترین ورزش های اکشن روز دنیا تبدیل شده است. قبلا ایمنی حیرت‌آور اسکای دایوینگ را در مقاله ای جداگانه بررسی نموده ایم.

اصول کار در این رشته قوانین فیزیک سقوط آزاد می باشد. اسکای دایوینگ طی سالهای متوالی با تکیه بر پیشرفت دانش انسان و با مهار طبیعت، امکان هزاران متر سقوط آزاد به سمت زمین و فرود آرام و بدون هیچگونه آسیبی را برای ورزشکاران مهیا نموده است.

تجهیزات لازم

حداقل تجهیزات و لوازم مورد نیاز برای این ورزش عبارتند از:

1. چتر اصلی (کاناپی)
2. چتر کمکی (چتر رزرو)
3. صندلی فرود (هارنس)
4. ارتفاع سنج (آلتی متر)
5. فعال‌کننده اتومات (سایپرس، AAD )
6. کلاه ایمنی (هلمت)

چتر بازان ابتدا چترهای مخصوص را که در کیف های کوچکی تا و بسته بندی شده و در کوله پشتی چتر تعبیه شده را به وسیله بندهای هارنس به خود می بندند. بندهای مخصوص پا، بندهای شانه و بند سینه، چتر را به بهترین حالت به چترباز متصل می نماید.
سپس با هواپیما به ارتفاع مورد نظر صعود کرده و اگر همه چیز مرتب بود از هواپیما پرش خود را انجام می‌دهند. با سرعت حدی خود به سمت زمین سقوط آزاد می کنند و در پرهیجان ترین لحظات زندگی خود از انفجار آدرنالین در سلول‌های بدنشان لذت می‌برند.

فرم بدن

در هنگام سقوط آزاد فرم و حالت بدن چترباز بسیار مهم می باشد و در طول دوره آموزش این مهارت ها به آنها آموزش داده می شود. در حالت سقوط کوچکترین تغییر حالت در بدن و حرکات دست و پاهای یک چترباز  ممکن است باعث چرخش های شدید ناگهانی، افزایش سرعت سقوط و یا برهم خوردن تعادل چتر باز شود.

کنترل ارتفاع

در تمام لحظاتی که چترباز با سرعت حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت به سمت زمین در حال حرکت است به وسیله  آلتی متر که به دو صورت دیجیتال و آنالوگ موجود می باشد و معمولاً روی مچ دست چتر باز بسته می شود ارتفاع خود  را کنترل می نماید تا قبل از رسیدن به ارتفاع خطر و در شرایط مناسب با کشیدن دستگیره مخصوص اقدام به باز کردن چت اصلی خود نماید.
حال اگر به هر دلیلی چتر اصلی باز نشد و یا به طور کامل باز نشد (دچار انحراف شد) با کشیدن دستگیره مخصوص، چتر اصلی از چترباز جدا شده و چتر دوم او به طور اتوماتیک باز شده و جایگزین چتر اول میشود.

فعال کننده خودکار

برای اطمینان خاطر و جلوگیری از بروز خطرات احتمالی قطعه الکترونیکی به نام  AAD (سایپرس) روی چتر تعبیه شده که اگر چترباز بیش از حد به زمین نزدیک شد و اقدام به باز کردن چتر اصلی خود نکرد، این قطعه به طور اتوماتیک و بدون دخالت چترباز چتر او را باز می نماید. درخصوص این وسیله حیاتی در مقاله ای جداگانه به بحث و بررسی پرداخته ایم.

کنترل و فرود

پس از باز شدن چتر اصلی خلبان به وسیله دستگیره های فرمان قادر به کنترل و هدایت چتر خود می باشد. چترباز با چرخش به طرفین، مانور، حرکات نمایشی و… چتر خود را به سمت محل مورد نظر (نقطه فرود) هدایت می نماید.
در نهایت در فاصله کمتر از ۵ متری زمین با کشیدن کامل هر دو فرمان سرعت چتر خود را به حداقل ممکن می‌رساند و درست مثل کسی که از یک پله پایین می‌آید پای خود را روی زمین می گذارد.

تمام این لحظات به یاد ماندنی و هیجان برانگیز شاید کمتر از ۱۵ دقیقه به طول انجامد اما خاطره خوش و اثرات مثبت چتربازی بر روح و جسم چترباز قطعاً تا مدت ها با او همراه خواهد بود.

برخلاف تصور بسیاری از مردم، برای انجام این ورزش دوست داشتنی و خارق العاده لازم نیست هزینه چندان زیادی بپردازید. و همین امر هم باعث رشد روز افزون طرفداران این رشته ورزشی شده است.
اگر دوست دارید از هزینه های اسکای دایوینگ مطلع شوید پیشنهاد میکنیم این مطلب را هم مطالعه کنید.