بی شک مطمئن‌ترین و امن‌ترین روش در هر ورزشی این است که آنرا از طریق تلویزیون تماشا کنید! اگر جزو این گروه از افراد نیستید به مرحله بعد رفته و ایمنی پاراگلایدر را بررسی کنیم و ببینیم چگونه ممکن است این وسیله مفرح برای ما حادثه ساز شود.
در خصوص این ورزش اولین سوالی که پیش می آید این است که یک پاراگلایدر تا چه حد ایمن است؟ شاید بهترین جواب به این سوال این است که ” ایمنی پاراگلایدر کاملا به شما بستگی دارد “.
اگر شما از مربیان با تجربه این سوال را بپرسید، بی شک به شما خواهد گفت که هرچند میزان و جهت وزش باد، فشار هوا، میدان دید و… در ایمنی پرواز تاثیر گذار است، اما در حقیقت هیچ یک از این عوامل را نمی توان به عنوان مهم ترین عامل در نظر گرفت.
هیچ چیز اتفاقی نیست
همین اول کار به شما اطمینان بدهیم که هرگز باد ما را با خودش نمی برد و یا جنس پارچه چتر آنقدر محکم است که ناگهان در آسمان پاره نمی شود و پرنده ها در آسمان به ما حمله نمی کنند و قرار نیست در منطقه ای پرواز کنیم که به کابل های برق گیر کنیم و… اینها سوالاتی است که مکرراً از من پرسیده می شود.
در این مقاله خواهیم دید که هیچ کدام از این ها اتفاق نمی افتد بلکه مهم ترین و اصلی ترین عامل در ایمنی یک پاراگلایدر توانایی و آمادگی خود خلبان است.
برای مثال تا به حال خودرو های متفاوتی از لحاظ کیفیت، سرعت و قدرت ساخته شده اند که هر کدام ویژگی مخصوص خودشان را دارند. اما هیچوقت نشنیده ایم که یک ماشین خود به خود و بدون هیچ دلیلی از جاده منحرف شده باشد و یا ناگهان دچار اشکال شده باشد. در اکثر مواقع خطای انسانی مثل خواب آلودگی ، عدم مهارت لازم، سرعت بیش از حد و عدم توانایی کنترل وسیله نقلیه و… باعث سوانح رانندگی هستند.
پیشرفته ترین خودرو جهان هم که داشته باشید باز هم این شما هستید که آن را کنترل و هدایت می کنید!
در ورزش های هوایی هم همینطور است. بال های امروزی آنقدر پیشرفته هستند که ایمنی پرواز شما را تضمین می کنند.
اما کنترل آن در دستان شماست!
تک چرخ زدن ممنوع!
وقتی تصاویر موتور سوارانی را میبینیم که با سرعت بالا در حال تک چرخ زدن هستند آدرنالین در خون ما ترشح می شود و دوست داریم ما هم این کار را تجربه کنیم و از آن لذت ببریم. اما آیا آنقدر تجربه موتور سواری داریم که بتوانیم این کار را انجام دهیم؟
یقینا کسانی که تازه گواهینامه موتور سیکلت گرفته اند اگر بخواهند بدون آموزش و تمرین حرکات افراد حرفه ای را تقلید کنند دچار آسیب خواهند شد و برای خودشان و موتورشان خطرناک خواهد بود.
در پاراگلایدر هم همینطور است. هنرجویان خلبانی با طی کردن روند آموزش پاراگلایدر و انجام تمرینات زمینی و پرواز های کوتاه و بلند، کم کم سطح مهارت خود را افزایش می دهند و با تمرین و ممارست و انجام پرواز های مستمر تجربه خود را در آسمان زیاد می کنند و قدم قدم به سمت آموزش های بیشتر و انجام مانور های پیچیده و هیجان انگیز پیش می روند.
هرچه تجربه خلبانان بیشتر می شود شناخت آنان از آسمان و همچنین از حرکات و رفتار بالشان بیشتر می شود و پرواز های امن تری را تجربه می کنند.
پرواز تحت نظر مربی
در صورتی که یک تازه کار در زمینه ورزش پاراگلایدر هستید و هنوز مهارتتان کامل نشده است، می توانید در پروازهای اول خود از کمک و تجربه مربیان با تجربه برای حفظ مسائل ایمنی استفاده نمایید. به همین خاطر است که کسانیکه دوره مقدماتی پاراگلایدر را میگذرانند فقط با حضور و هدایت مربی خود اجازه پرواز را خواهند داشت.
حدود ۹۰ درصد از حوادث پاراگلایدر، در ۱۰ پرواز اول اتفاق می افتند. پس در صورتی که شما تمام تکنیک ها و نکات ایمنی که مربی به شما گفته است را انجام دهید و هنگام پرواز با بیسیم با مربی خود در تماس باشید بدون تردید احتمال وقوع هرگونه حادثه ای را چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت کاهش خواهید داد.
در هنگام شروع آموزش پاراگلایدر در عین سادگی و جذابیت تا زمانی که شما تحت نظارت یک مربی حرفه ای پاراگلایدر را انجام بدهید، مطمئن باشید این ورزش جز هیجان و لذت هیچ خطری برای شما نخواهد داشت.
پرواز نکردن را یاد بگیر!
همزمان با انجام تمرینات هوایی و کسب تجربه ، با برگزاری کلاس های تئوری سطح دانش علمی خلبان هم افزایش می یابد و با آموزش هواشناسی پرواز و شناخت ابرها و باد ها و عوامل خطر ساز، پیش از هر پرواز وضعیت آسمان را بررسی کرده و تنها در صورتی آماده پرواز می شویم که همه چیز مرتب باشد.
هیچ کس ما را مجبور به پرواز نمیکند و ما نیز نباید بخاطر اینکه بخواهیم خودی نشان دهیم و یا فکر اینکه اگر پرواز نکنیم دیگران فکر می کنند که بی تجربه هستیم و سایر عوامل دیگر خود و اطرافیانمان را در معرض خطر قرار دهیم.
همیشه باید این جمله را بخاطر بسپاریم که اگر سالم باشیم و روی زمین راه برویم ، بهتر است از آنکه پرواز کنیم و دیگر نتوانیم راه برویم!
هیچ خلبان پاراگلایدری به دلیل خرابی تجهیزات دچار آسیب نشده
پاراگلایدرهای امروزی و تجهیزات مورد نیاز آنها همگی دارای استاندارد های بسیار بالا و قابل اطمینان اروپایی بوده و از لحاظ شکل ظاهری و بدنه کاملا مقاوم هستند و به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند به سادگی اشتباهات خلبان را ببخشد و آن را جبران کند و از پس خطرات مربوط به واماندگی ها و پیچیدگی ها بر بیایند.
به همین علت برای تجهیزات و بال پاراگلایدر از طرف شرکت تولید کننده عمر مفیدی تعریف شده و نباید بیش از حد مشخص شده با آنها کار کرد. در فواصل زمانی متناسب می بایست نسبت به تعویض و به روز رسانی تجهیزات اقدام کرد.
بنابراین تا زمانی که از پاراگلایدرهای جدید و لوازم به روز که قبل از هر پرواز مورد بررسی قرار می گیرند، استفاده می کنید، احتمال مواجهه با خطرات و از کارافتادگی تجهیزات بسیار پایین است.
چتر ذخیره
در صورتی که به هر علتی برای چتر ما در آسمان اتفاقی رخ دهد و بال از پرواز خارج شود، پاراگلایدر دارای یک و یا دو چتر ذخیره دیگر بوده و بلافاصله با کشیدن دستگیره چتر کمکی آن را فعال کرده و از بروز حادثه جلوگیری می کنیم.
معمولا خلبانان حرفه ای در دوره های امنیت پرواز بعد از اوج گرفتن در آسمان عمداً چتر خود را از حالت پرواز خارج کرده و اقدام به باز کردن چتر کمکی خود می نمایند تا این تمرین نیز برای مواقع ضروری ملکه ذهنشان شود و بتوانند بهترین واکنش را در کمترین زمان از خود نشان دهند.
رانندگی خطرناک تر از خلبانی پاراگلایدر
بی شک پاراگلایدر به هیچ وجه ورزشی نیست که در آن افرادی که جنون سرعت بسیاد زیاد دارند، لذت ببرند. شاید بتوان چتربازی سقوط آزاد یا کایت سواری را جزء ورزش های سرعتی دانست، اما پاراگلایدر این گونه نیست.
بنابراین در صورتی که شما با این ذهنیت روبرو هستید که به دلیل سرعت بالا ممکن است خطری متوجه شما شود و با کوه یا اجسام برخورد کنید در اشتباه هستید. به هیچ وجه این طور نیست.
تصور کنید در اوج آرامش و ایمنی بر روی نسیم باد، شناور و در حال مشاهده منظره ای بی نظیری هستید، این پاراگلایدر است!
در اروپا که ورزشهای هوایی به مراتب بیشتر از ایران مورد توجه و استفاده قرار دارد در هر سال از مجموع ۳۳۰۰۰ خلبان پاراگلایدر چیزی در حدود ۳ نفر دچار سانحه می شوند. این در حالی است که در سال گذشته در ایران ۱۶ هزار نفر در تصادفات جاده ای کشته شده اند یعنی روزی ۴۴ نفر!
در مقایسه با ورزشهای دیگر نیز در دهه پیش خطرناک ترین ورزش در اروپا، ورزش آرام ماهیگیری بوده است که ورزشکاران زیادی را غرق کرده، پس از آن به رقابت های اسب دوانی، کوهنوردی، غواصی، اتومبیل رانی و موتور سواری می رسیم که بیشترین آمار مرگ و میر را داشته اند.
قبلا در مقاله ای خطرات چتربازی را در مقایسه با سایر ورزشها و فعالیت های روزمره بیان کرده ایم و طبق آمار به شما اطمینان می دهیم که پرواز با پاراگلایدر یکی از ایمن ترین کارهایی است که در طول عمرتان انجام داده اید!
نتیجه گیری
از لحاظ ایمنی تجهیزات پاراگلایدر و سایر ورزش های هوایی دارای بیشترین استاندارد های جهانی هستند و هر روز نیز بر این ایمنی افزوده می شود. اما همیشه اشتباهات عمدی و یا سهوی خود انسان است که او را به کام خطر می کشاند.
با آموزش و تمرین مستمر و پرهیز از خودنمایی و انجام ندادن کاری که از انجام آن مطمئن نیستیم می توان بروز اشتباه را به حداقل ممکن رساند و همیشه از پرواز های خوب و مفرح خاطرات خوبی به یاد داشت.
و باز هم این جمله را تکرار می کنیم که اگر سالم باشیم و روی زمین راه برویم ، بهتر است از آنکه پرواز کنیم و دیگر نتوانیم راه برویم؛ انتخاب با ماست!
حالا اگر هنوز درخصوص ایمنی پاراگلایدر تردید دارید به شما پیشنهاد می کنیم تا با شرکت در دوره های آموزشی پاراگلایدر و شناخت بیشتر این وسیله پروازی از نزدیک، تردید خودتان را به بهترین خاطره زندگیتان تبدیل نمایید.
ثبت نام دوره های آموزشی پاراگلایدر ثبت نام پرواز تفریحی بدون نیاز به آموزش