پاراگلایدر

باشگاه هوایی اوج-پاراگلایدر-02

پاراگلایدر راحت ترین، امن ترین، ارزانترین و لذت بخش ترین وسیله پروازی است که می تواند رویای کودکی ما رو برآورده کند و تجربه پرواز بر فراز ابرها رو بهمون هدیه بده.
احساسی که هر وقت به پرنده ها و هواپیماها نگاه میکنیم دوباره در وجودمون زنده میشه و همیشه با خودمون میگیم کاش من هم میتونستم پرواز کنم!

پاراگلایدر به دلیل حمل آسان و ساده آن که به اندازه یک کوله پشتی کوه نوردی می باشد، با اختلاف زیاد پرطرفدارترین و شایع ترین وسیله پروازی در سرتاسر دنیا و همچنین ایران قرار دارد.
برخی از افراد به دلیل عدم شناخت کافی نسبت به این وسیله و احساس ترس، هیچگاه لذت لحظات آرامش بخش پرواز با پاراگلایدر و شناور شدن در هوا مثل یک پرنده و حس رویایی برخورد نسیم به صورتشان و نوازش باد بر روح و جانشان را تجربه نمی کنند.

قطعا یک بار پرواز با پاراگلایدر بسیاری از واقعیت های شگفت آوری را که درباره این ورزش وجود دارد، برای افراد روشن خواهد کرد و آنها نیز به جمع معتادان پرواز اضافه خواهند شد!

باشگاه هوایی اوج- پاراگلایدر- لذت پرواز در آسمان

پاراگلایدر چیست و چگونه پرواز می‌کند

پاراگلایدر نوعی چتر است که اسم آن از دو بخش “پارا” به معنای چتر و “گلایدر” به معنای سُر خوردن تشکیل شده و اساس عملکرد آن با سر خوردن روی ملکولهای هوا و حرکت به سمت جلو می باشد.
این وسیله از ابداعات دنیای مدرن است و از ابتدای اختراع آن در اواخر دهه ۸۰ میلادی تاکنون از لحاظ ایمنی و کارایی شاهد دگرگونی کلی و پیشرفت های شگفت‌انگیزی بوده است.

پاراگلایدر بال پرنده ای است که بدون موتور و با دویدن به پرواز در می آید. آموزش ، پرواز کردن و فرود و همچنین حمل نقل این وسیله بقدری سهل و آسان است که هر کسی در مدت کوتاهی می تواند مهارت لازم را کسب کند و از آن لذت ببرد. وزن کل  وسایل پاراگلایدر حدود ۲۰ کیلوست و به راحتی در یک کوله جمع شده و قابل حمل می باشد.

پاراگلایدر از نوع خاصی نایلون ساخته شده که به وسیله ی بند های محکمی از جنس کولار به صندلی خلبان که به آن هارنس گفته می شود متصل می شود. خلبان نیز به وسیله کمربند های ایمنی به هارنس بسته می شود وبه راحتی درون آن به صورت نشسته پرواز میکند. این وسیله بیشترین حس به پرواز پرندگان را به انسان میدهد و با آن می توانید ساعت ها در هوا پرواز کنید و اوج بگیرید و در صورت کسب مهارت های لازم می توانید با آن سفر کنید.

رکورد پرواز با پاراگلایدر در ایران که رکورد آسیا را نیز شکسته است پرواز مسافت بیش از ۴۸۰ کیلومتر می باشد.

جت جنگی یا پاراگلایدر

چند سال پیش در یک اردوی پروازی یکی از هنرآموزان، خلبان جنگنده هوانیروز بود و با تعجب از او پرسیدیم که شما که با پیشرفته ترین هواپیمای مافوق صوت پرواز می کنید دیگر چه نیازی به آموزش پاراگلایدر دارید؟

در پاسخ گفت: وقتی در کابین هواپیما هستیم با دستگاه های پیچیده و دکمه ها و رادار های پیشرفته هدایت جنگنده را انجام میدهیم و پرواز توسط دستگاه ها انجام می شود و در حقیقت ما نیز جزئی از هواپیما میشویم.
اما در پاراگلایدر خود ما به پرواز در می آییم و این بال است که جزئی از ما می شود و من با وجود ساعتها پرواز عملیاتی، لذت پرواز را تازه وقتی حس کردم که با تنم وزش باد روی آسمان را حس کردم!

پاراگلایدر بسیار امن تر از آن چیزی است که تصور می کنید.

امروزه چترهای پاراگلایدر به قدری پیشرفته است که اگر در حین پرواز بر اثر تغییرات باد و یا حتی اشتباه شخصی خلبان بخشی از آن دچار افتادگی و پیچ خوردگی شود در اغلب موارد بصورت اتوماتیک به تصحیح خود و رفع عیب می پردازد و اشتباه چترباز را جبران می کند.
علاوه بر این، همه چترها دارای چتر ذخیره دوم می باشند و هر چه پرواز در ارتفاعات بالاتری انجام شود، ایمن تر بوده و در صورت هر نوع حادثه پیش بینی نشده ای، زمان کافی برای بهره گیری از چتر نجات پشتیبان بیشتر خواهد بود.

باشگاه هوایی اوج-پاراگلایدر-بند ها

پیشنهاد میکنم این مطلب رو هم بخونید:  ایمنی پاراگلایدر

شروع پرواز

همانطور که گفته شد پاراگلایدر موتور محرک ندارد و برای پرواز از نیروی باد استفاده می کند. برای پرواز با پاراگلایدر می بایست به محل بلندی در دامنه کوه رفته و بال را باز کرده و در دامنه کوه چند قدم بدوید تا بال به پرواز در آمده و پاهای شما از زمین جدا شود و سپس در هارنس قرار گرفته و از ادامه پرواز لذت می برید.

انتخاب محل پرواز بسیار اهمیت دارد و نباید موانع و یا درخت و ساختمان در مسیر حرکت باشد. همچنین همیشه برای بلند شدن می بایست مثل پرندگان رو به باد حرکت کرد تا جریان باد به پرواز شما کمک کند و چتر زودتر از زمین بلند شود.

البته روش های دیگری هم برای پرواز هست، میتوان موتور مخصوصی را به پشت خلبان وصل کرد و به وسیله فشار ناشی از حرکت پروانه آن نیروی محرک ایجاد شده و بدین صورت پاراگلایدر می تواند از روی زمین مسطح نیز پرواز کند که به آن پاراموتور می گویند. خلبانان پاراموتور می بایست ابتدا دوره های پاراگلایدر را گذرانده و پس از کسب مهارت کافی بوسیله پاراموتور پرواز کنند.

همچنین در مکانهای مسطح پاراگلایدر را بوسیله کابل محکمی که به آن وینچ می گویند توسط خودرو می کشند و به این وسیله بال به پرواز در می آید.
البته در همه روش ها وقتی پاراگلایدر به ارتفاع لازم رسید دیگر نیازی به موتور و یا وینچ نیست و خلبانان با مهارت هایی که قبلا بدست آورده اند با شناسایی محل جریانهای هوای گرم در آسمان و حرکت در مسیر آنها می توانند ارتفاع خود را افزایش داده و اوج بگیرند.

پرواز بدون آموزش

کسانی که هیچ آموزشی ندیده اند نیز می توانند پرواز با پاراگلایدر را تجربه کنند.
در این روش که به آن پرواز دونفره یا تندم می گویند فرد صندلی یا هارنس مخصوص خود را می پوشد و بوسیله بند های مخصوص به هارنس خلبان متصل می شود و تمام مراحل پرواز توسط خلبان با تجربه انجام شده و کنترل پرواز کاملا در اختیار او می باشد. در این حالت مسافر فقط لازم است در ابتدای پرواز چند قدم بدود و پس از پرواز با خیال آسوده از دیدن مناظر فوق العاده از ارتفاع بالا و احساس پرواز مثل یک پرنده لذت ببرد.

پیشنهاد میکنم این مطلب رو هم بخونید:  پرواز تفریحی پاراگلایدر

فرمان پاراگلایدر در دستان شماست

در پاراگلایدر شما حداقل با ۳۰ مهار مختلف به بال متصل می شوید. این مهارها به اندازه کافی قوی بوده تا بتواند وزن شما را تحمل کند.
همچنین صندلیهای این وسیله که به آن “هارنس” می گویند هرچند به راحتی مبل منزل شما نیست، اما خیلی هم چیزی از آن کم ندارد!

در هنگام پرواز وقتی شما در هارنس قرار میگیرید حس اینکه شما روی یک صندلی راحتی کنار ساحل نشسته اید و به موج های دریا و وزش بادی که از دریا به سمتتان می وزد نگاه می کنید به شما دست می دهد. اما به شما قول میدهم که حس پرواز و دیدن زمین از فراز ابرها رویایی بسیار بزرگتر از نگاه کردن به دریا از لب ساحل است!

خلبان پاراگلایدر دارای میزان کنترل شگفت انگیزی روی وسیله پروازی خود است. بند های فرمان پاراگلایدر به دستان خلبان متصل شده و از این طریق خلبان می تواند چرخش، سرعت، جهت و تمام حرکات گلایدر خود را کنترل نماید.

معمولا پاراگلایدر به ازای هر ۱۰ متر پیشروی یک متر کاهش ارتفاع خواهد داشت مگر اینکه خلبان مهارت اوج گیری و استفاده از ستون های هوای گرم را داشته باشد و شرایط جوی نیز مساعد باشد. با این حال، این عامل علاوه بر کمی شانس برای موفقیت، بستگی زیادی به توانایی خلبان دارد. خلبان هایی که به خوبی از ترمال های هوای گرم را استفاده کنند می توانند پاراگلایدر خود را برای مدت زمان طولانی در اوج نگه دارند.

اگر دوست دارید این ورزش فوق العاده را امتحان کنید می توانید با کلیک بر لینک زیر در دوره های آموزش پاراگلایدر ثبت نام کنید و از این ورزش مهیج لذت ببرید.

ثبت نام آموزش پاراگلایدر

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *